دیسیکلومین چیست؟ راهنمای کامل شربت و قرص دیسیکلومین برای دلدرد، نفخ و اسپاسم
دلدرد، نفخ و اسپاسمهای گوارشی از مشکلات شایعی هستند که میتوانند کیفیت زندگی را به شدت تحت تاثیر قرار دهند. دیسیکلومین (Dicyclomine) دارویی شناختهشده برای تسکین این علائم است. اما دیسیکلومین دقیقاً چیست و چه کاربردی دارد؟ این دارو چگونه به درمان دلدرد کمک میکند؟ آیا مصرف آن برای کودکان بیخطر است؟ در این مقاله، به تمام سوالات شما درباره شربت و قرص دیسیکلومین پاسخ میدهیم و اطلاعات کاملی درباره نحوه مصرف، موارد استفاده، عوارض جانبی، تداخلات دارویی و نکات مهم دیگر ارائه خواهیم کرد قبل از مصرف قرص حتما با پزشک معالج مشورت کنید این یک مقاله علمی است و جایگزین پزشک نیست.
دیسیکلومین چیست و چگونه عمل میکند؟
دیسیکلومین یک داروی آنتیکولینرژیک و ضد اسپاسم است که با شل کردن عضلات صاف دستگاه گوارش، به تسکین دردهای شکمی، نفخ، و اسپاسمهای رودهای کمک میکند. این دارو با مهار اثر استیلکولین (یک انتقالدهنده عصبی که باعث انقباض عضلات میشود) عمل میکند. با مهار استیلکولین، دیسیکلومین از انقباضات غیرارادی و دردناک عضلات روده و معده جلوگیری کرده و به بهبود علائم بیماریهایی مانند سندرم روده تحریکپذیر (IBS) کمک میکند.
مکانیسم اثر دیسیکلومین:
دیسیکلومین با مسدود کردن گیرندههای موسکارینی استیلکولین در عضلات صاف دستگاه گوارش، مثانه و مجاری ادراری، مانع از اتصال استیلکولین به این گیرندهها میشود. در نتیجه، انقباضات عضلانی کاهش یافته و اسپاسمها تسکین مییابند.
موارد مصرف دیسیکلومین:
دیسیکلومین به طور گسترده برای درمان و تسکین علائم بیماریها و مشکلات زیر تجویز میشود:
سندرم روده تحریکپذیر (IBS): دیسیکلومین به عنوان یکی از خطوط اول درمان IBS، به کاهش درد شکمی، نفخ، اسهال و یا یبوست مرتبط با این بیماری کمک میکند.
دلدرد و دلپیچه: دیسیکلومین برای تسکین دلدرد و دلپیچه ناشی از عوامل مختلف مانند کولیک، التهاب روده، و مسمومیت غذایی خفیف موثر است.
کولیک نوزادان: شربت دیسیکلومین تحت نظر پزشک میتواند به کاهش گریه و بیقراری نوزادان مبتلا به کولیک کمک کند. (توجه: مصرف دیسیکلومین برای نوزادان زیر 6 ماه فقط باید تحت نظر پزشک متخصص اطفال باشد.)
اسپاسمهای گوارشی: دیسیکلومین به تسکین اسپاسمهای دردناک عضلات معده و روده کمک میکند.
درد قاعدگی: دیسیکلومین میتواند به کاهش دردهای شکمی و دلپیچه در دوران قاعدگی کمک کند.
نفخ و سوء هاضمه: دیسیکلومین با کاهش حرکات روده، به تسکین نفخ و سوء هاضمه کمک میکند.
اشکال دارویی دیسیکلومین:
دیسیکلومین در اشکال دارویی مختلفی عرضه میشود تا نیازهای بیماران با سنین و شرایط مختلف را برآورده سازد:
قرص دیسیکلومین: قرص دیسیکلومین معمولاً در دوزهای 10 میلیگرم و 20 میلیگرم موجود است و برای بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال تجویز میشود.
کپسول دیسیکلومین: کپسولهای دیسیکلومین نیز مانند قرصها، برای مصرف خوراکی هستند و بلع آنها برای برخی افراد راحتتر است.
شربت دیسیکلومین: شربت دیسیکلومین برای کودکان، نوزادان بالای 6 ماه (تحت نظر پزشک) و افرادی که در بلع قرص مشکل دارند، فرم مناسبی است. شربت دیسیکلومین معمولاً در دوزهای 5 میلیگرم در 5 میلیلیتر و 10 میلیگرم در 5 میلیلیتر عرضه میشود.
آمپول دیسیکلومین: آمپول دیسیکلومین برای دردهای شدید و حاد که نیاز به تسکین سریع دارند، به صورت عضلانی تزریق میشود. این فرم دارو فقط در شرایط بیمارستانی و تحت نظارت مستقیم پزشک استفاده میشود.
نحوه مصرف دیسیکلومین:
دوز و نحوه مصرف دیسیکلومین به سن بیمار، شدت علائم، و نوع مشکل زمینهای بستگی دارد و حتماً باید توسط پزشک تعیین شود. با این حال، به طور کلی:
قرص و کپسول دیسیکلومین: معمولاً 3 تا 4 بار در روز، حدود 30 تا 60 دقیقه قبل از غذا مصرف میشود.
شربت دیسیکلومین: دوز شربت برای کودکان بر اساس وزن آنها محاسبه میشود. (معمولاً وزن کودک تقسیم بر 3). شربت نیز معمولاً 3 تا 4 بار در روز تجویز میشود.
آمپول دیسیکلومین: فقط در موارد حاد و تحت نظر پزشک در بیمارستان تزریق میشود.
نکات مهم در مصرف دیسیکلومین:
دیسیکلومین را دقیقاً مطابق با دستور پزشک مصرف کنید و از افزایش یا کاهش خودسرانه دوز دارو خودداری کنید.
قرص یا کپسول دیسیکلومین را به طور کامل با یک لیوان آب ببلعید و از جویدن یا خرد کردن آن خودداری کنید.
در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اما اگر به زمان مصرف نوبت بعدی نزدیک هستید، از مصرف دوز فراموششده خودداری کرده و نوبت بعدی را در زمان مقرر مصرف کنید. هرگز دو دوز را همزمان مصرف نکنید.
مصرف دیسیکلومین ممکن است باعث خوابآلودگی، سرگیجه و تاری دید شود. در طول مصرف این دارو، از رانندگی و کار با ماشینآلاتی که نیاز به هوشیاری کامل دارند، خودداری کنید.
مصرف الکل همزمان با دیسیکلومین میتواند عوارض جانبی این دارو را تشدید کند.
دیسیکلومین برای معده درد:
دیسیکلومین میتواند برای تسکین معده دردهای ناشی از اسپاسم عضلات معده موثر باشد. با این حال، توجه به این نکته ضروری است که معده درد میتواند علل مختلفی داشته باشد و دیسیکلومین برای همه انواع معده درد مناسب نیست. اگر معده درد شما شدید است، بیش از چند روز طول میکشد، یا با علائم دیگری مانند تب، استفراغ خونی، یا مدفوع سیاه و قیری رنگ همراه است، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
دیسیکلومین برای دلپیچه و شکم درد:
دیسیکلومین با شل کردن عضلات روده و کاهش حرکات غیرارادی آنها، به تسکین دلپیچه و دردهای شکمی ناشی از اسپاسم کمک میکند. این دارو برای دلپیچه ناشی از سندرم روده تحریکپذیر، کولیک، التهاب روده و سایر مشکلات گوارشی مفید است.
دیسیکلومین برای دلدرد کودکان:
شربت دیسیکلومین میتواند برای تسکین دلدرد کودکان بالای 6 ماه و نوجوانان تجویز شود. اما تجویز و تعیین دوز مناسب دارو حتماً باید توسط پزشک متخصص اطفال انجام شود. مصرف خودسرانه این دارو برای کودکان میتواند خطرناک باشد.
دیسیکلومین برای سندرم روده تحریکپذیر (IBS):
سندرم روده تحریکپذیر (IBS) یک اختلال شایع گوارشی است که با درد شکمی، نفخ، اسهال یا یبوست مزمن همراه است. دیسیکلومین یکی از داروهای موثر برای کنترل علائم IBS است. این دارو با کاهش اسپاسم عضلات روده، به تسکین درد و بهبود حرکات روده کمک میکند.
دیسیکلومین برای دلدرد التهاب روده:
بیماریهای التهابی روده (IBD) مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو میتوانند باعث التهاب و درد شدید در روده شوند. دیسیکلومین ممکن است برای تسکین موقت درد و اسپاسم در این بیماران تجویز شود. اما توجه داشته باشید که دیسیکلومین درمان اصلی IBD نیست و فقط به کنترل علائم کمک میکند.
دیسیکلومین برای یبوست:
دیسیکلومین به طور مستقیم برای درمان یبوست تجویز نمیشود. در واقع، یکی از عوارض جانبی احتمالی این دارو، یبوست است. بنابراین، مصرف دیسیکلومین ممکن است یبوست را در برخی افراد تشدید کند.
قرص دیسیکلومین 10 برای زخم معده:
دیسیکلومین به طور مستقیم برای درمان زخم معده استفاده نمیشود. درمان زخم معده معمولاً شامل داروهای مهارکننده اسید معده و آنتیبیوتیکها (در صورت وجود عفونت هلیکوباکتر پیلوری) است. با این حال، دیسیکلومین ممکن است برای تسکین درد و اسپاسم ناشی از زخم معده، به عنوان درمان کمکی، تجویز شود.
دیسیکلومین برای دلدرد قاعدگی:
دیسیکلومین میتواند به تسکین دردهای شکمی و دلپیچه در دوران قاعدگی کمک کند. این دارو با شل کردن عضلات رحم و کاهش انقباضات دردناک، به بهبود علائم دیسمنوره (قاعدگی دردناک) کمک میکند.
عوارض جانبی دیسیکلومین:
مانند هر داروی دیگری، دیسیکلومین نیز میتواند عوارض جانبی ایجاد کند. شایعترین عوارض جانبی این دارو عبارتند از:
خشکی دهان: این عارضه بسیار شایع است و با نوشیدن آب کافی و جویدن آدامس بدون قند میتوان آن را تا حدودی کنترل کرد.
خوابآلودگی و سرگیجه: همانطور که قبلاً اشاره شد، این عوارض میتوانند بر توانایی رانندگی و کار با ماشینآلات تأثیر بگذارند.
تاری دید: دیسیکلومین میتواند باعث تاری دید موقت شود.
یبوست: این عارضه به خصوص در افراد مسن شایعتر است.
مشکل در دفع ادرار: دیسیکلومین میتواند باعث احتباس ادرار، به خصوص در افراد مبتلا به بزرگی پروستات شود.
تهوع و استفراغ: این عوارض معمولاً خفیف هستند و با مصرف دارو همراه با غذا میتوان آنها را کاهش داد.
ضربان قلب سریع: دیسیکلومین در موارد نادر میتواند باعث افزایش ضربان قلب شود.
واکنشهای آلرژیک: در صورت بروز علائمی مانند بثورات پوستی، خارش، تورم صورت، زبان یا گلو، و مشکل در تنفس، فوراً مصرف دارو را قطع کرده و به پزشک مراجعه کنید.
موارد احتیاط و منع مصرف دیسیکلومین:
افراد مبتلا به گلوکوم (آب سیاه): دیسیکلومین میتواند فشار داخل چشم را افزایش داده و برای افراد مبتلا به گلوکوم مضر باشد.
افراد مبتلا به احتباس ادرار یا بزرگی پروستات: دیسیکلومین میتواند احتباس ادرار را تشدید کند.
افراد مبتلا به بیماریهای انسدادی دستگاه گوارش: دیسیکلومین میتواند انسداد روده را بدتر کند.
افراد مبتلا به میاستنی گراویس: دیسیکلومین میتواند ضعف عضلانی را در این بیماران تشدید کند.
افراد مبتلا به بیماریهای قلبی: دیسیکلومین در موارد نادر میتواند باعث افزایش ضربان قلب شود.
افراد مبتلا به نارسایی کبد یا کلیه: دوز دی سیکلومین باید در این افراد با احتیاط بیشتر و زیر نظر پزشک تنظیم شود.
زنان باردار و شیرده: مصرف دیسیکلومین در دوران بارداری و شیردهی فقط در صورتی مجاز است که فواید آن برای مادر بیشتر از خطرات احتمالی برای جنین یا نوزاد باشد. حتماً در این موارد با پزشک خود مشورت کنید.
کودکان زیر 6 ماه: مصرف دیسیکلومین برای کودکان زیر 6 ماه ممنوع است.
تداخلات دارویی دیسیکلومین:
دیسیکلومین میتواند با برخی داروها تداخل داشته باشد و اثربخشی آنها را کاهش داده یا عوارض جانبی آنها را تشدید کند. برخی از مهمترین تداخلات دارویی دیسیکلومین عبارتند از:
داروهای ضد افسردگی: مصرف همزمان دیسیکلومین با داروهای ضدافسردگی سهحلقهای میتواند خطر بروز عوارض جانبی مانند خشکی دهان، تاری دید، یبوست و احتباس ادرار را افزایش دهد.
آنتیهیستامینها: مصرف همزمان دیسیکلومین با آنتیهیستامینها میتواند خوابآلودگی و سرگیجه را تشدید کند.
داروهای ضد روانپریشی: مصرف همزمان دیسیکلومین با داروهای ضدروانپریشی میتواند خطر بروز عوارض جانبی آنتیکولینرژیک را افزایش دهد.
داروهای ضد پارکینسون: دیسیکلومین میتواند اثربخشی داروهای ضد پارکینسون مانند لوودوپا را کاهش دهد.
داروهای ضد آریتمی: دیسیکلومین میتواند خطر بروز آریتمی قلبی را در صورت مصرف همزمان با برخی داروهای ضد آریتمی افزایش دهد.
دیگوکسین: دیسیکلومین میتواند جذب دیگوکسین را کاهش دهد.
مهارکنندههای مونوآمین اکسیداز (MAOIs): مصرف همزمان دیسیکلومین با MAOIs میتواند خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد.
آنتیاسیدها: مصرف همزمان آنتیاسیدها با دیسیکلومین میتواند جذب دیسیکلومین را کاهش دهد. توصیه میشود بین مصرف این داروها حداقل 2 ساعت فاصله باشد.
حتماً قبل از شروع مصرف دیسیکلومین، لیست تمام داروهای مصرفی خود (شامل داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، مکملهای گیاهی و ویتامینها) را به پزشک خود اطلاع دهید.
علائم اُوردوز (مصرف بیش از حد) دیسیکلومین:
مصرف بیش از حد دیسیکلومین میتواند خطرناک باشد و علائم زیر را به دنبال داشته باشد:
- خشکی شدید دهان، تشنگی شدید
- تاری دید، گشاد شدن مردمکها
- پوست خشک و برافروخته
- تب
- ضربان قلب سریع
- مشکل در تنفس
- توهم، گیجی، اضطراب
- تشنج
- کاهش سطح هوشیاری
در صورت مشاهده هر یک از این علائم پس از مصرف دیسیکلومین، فوراً با اورژانس (115) تماس بگیرید یا به نزدیکترین مرکز درمانی مراجعه کنید.
سوالات متداول درباره دیسیکلومین:
آیا دیسیکلومین اعتیادآور است؟
خیر، دیسیکلومین اعتیادآور نیست.
آیا میتوان دیسیکلومین را به طور طولانیمدت مصرف کرد؟
مصرف طولانیمدت دیسیکلومین فقط باید تحت نظر پزشک باشد.
آیا دیسیکلومین باعث افزایش وزن میشود؟
دیسیکلومین به طور مستقیم باعث افزایش وزن نمیشود. با این حال، برخی از عوارض جانبی این دارو مانند خشکی دهان و یبوست ممکن است به طور غیرمستقیم بر اشتها و وزن تأثیر بگذارند.